17 mei 2008

Boete

Amelia had zich aangeboden als rustplaats na twee uur rijden op weg naar de volgende camping. Vast een prachtig plaatsje, maar we droegen de verkeerde schoenen, konden in geen velden of wegen een uitbater vinden die ons lommerijk wilde bedienen, en alle straatjes liepen stijl omhoog. Voeg daar nog bij dat wij links en rechts gepasseerd werden door talloze autootjes en motoren - vermoedelijk restauranthoudes op weg naar huis - en je kunt een inschatting maken van ons humeur.
Zo'n gebiedend wijsje werkt dan als niets minder dan troost. We zijn hier niet voor niets geweest.

Avviso
Ai Genitori Si Prega Cortesemente
di non sostare davanti
all'ingresso delle scuola
con la auto onde evitare multe
e entralicio al traffico.
Grazie.

Dit is wat we er van maken:
Waarschuwing
Ouders wordt vriendelijk verzocht om niet met de auto
voor de ingang van de school te blijven staan
om boetes en verkeersopstopping te voorkomen.
Bedankt.

We hoorden vrolijke kindergeluiden achter de dikke muren van wat misschien ooit een klooster was. Vanmorgen allemaal weer veilig aangekomen in ieder geval.
Het is de eerste uiting dat ons ongenoegen over de verkeerssituatie in de schattige Italiaanse stadjes gedeeld wordt. Want wat heeft die twaalfde eeuwse schoonheid tot en met de 21ste eeuwse bezoeker te lijden onder de terreur van het blik! Maar dat terzijde.
Sterk werkt in dit wijsje het gebruik van meer dan één kleur. Zo'n rode titel trekt toch net even wat meer de aandacht. Jammer dat de boodschap hangt in een mapje dat eigenlijk bedoeld is om in een multomap te steken; dat doet dan weer wat afbreuk. Evenals het wel brede, maar rommelige plakband dat rondom gebruikt is. Waarschijnlijk plakt de oude vette deur niet lekker.
De toon van de boodschap is effectief: u doet ook uzelf een plezier met doorrijden, want u krijgt dan geen boete.


Onze zonen zoeken driftig mee naar mooie wijsjes. Deze komt door hun screening: het eindigt met grazie.

Geen opmerkingen: