Het stuk karton kan niet over het hoofd worden gezien. Het meet zo'n 30x40 centimeter en is op ooghoogte bevestigd op de deur die wij normaal gesproken opendoen door onze parkeerkaart in de daartoe bestemde gleuf te schuiven.
Blijkbaar is het mechanisme kapot. Dit hadden wij liever eerder geweten. De garage is vrij groot en als iedereen hier zo maar naar binnen kan dan hadden we onze autoradio zelf willen verwijderen. Met het autobezit is ook de paranoia binnengeslopen.
De deur
is
open
Trek hem
even
Ook hier die rare mengelmoes van hoofd- en kleine letters. Het pijltje is zonder enige functie. Is de schrijver bezorgd dat we van onder naar boven gaan lezen? Moeten we op de plek van het pijltje trekken? Welnee, de knop die we altijd beroeren, doet het ook nu. Trekken doen we trouwens ook altijd.
Moet het nu korter? Er staat immers: Trek hem even.
Wie hem? De knop?
En hoezo éven? Tot de deur open genoeg is om ons door te laten, zouden we willen voorstellen. Maar dat past niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten